کسانی که ایام عزاداری محرم گذرشان به خیابان 182تهرانپارس میافتد با هیئت عزاداری متفاوتی روبهرو میشوند که هم نحوه عزاداریشان و هم عزادارانش تفاوت اساسی با دیگر دستهها و هیئتهای عزاداری اطراف دارد...
در ایام عزای سرور و سالار شهیدان، هرکس سعی میکند به نوعی خیمه عزای شهدای کربلا را استوار نگاه دارد؛ یکی چای میریزد و کفشها را جفت میکند، دیگری خرج نذر شبهای عزا را تقبل میکند، یکی مداحی و سخنرانی مراسم را برعهده میگیرد....
در عزاداری سیدالشهدا(ع) نه دستوری هست و نه اجباری وجود دارد؛ نه اضافهکار میدهند و نه هیچ چیز دیگری. اما مغناطیس حسین(ع) کارش را میکند...
نهم ذیحجه را روز عرفه گویند. روز نیایش و مناجات با خالق هستی. روزی که فرصت دوباره برای بازگشت انسانها به اصل خویش است و خدای مهربان ما را به خود فرا میخواند....
همیشه دورش را کلی نوجوان گرفتهاند. رفتار صمیمانهای با هم دارند. بچهها جذب اخلاق خوش و ایدههای متفاوت او میشوند که امام جماعت مسجد حضرت ابوالفضل(ع) است...
34سال از درگذشت آن روحانی مبارز میگذرد...
اهالی میتوانند هم در کلاسهای حفظ و قرائت قرآن ثبتنام کنند هم در کلاسهای هنری و آموزشی. شیوا مقدم، مدیر این خانه است...
بعد از جلسههای هفتگی قرآن نوبت به اذان و نماز است و روزهداران در صفهای منظم نماز ایستادهاند. عدهای در آشپزخانه مشغولند و عدهای سفره و بساط افطار را برای روزهداران مهیا میکنند...
عصرهای جمعه در خیابان لعل آخر بلوار استاد معین، صدای تعزیهخوانهای حسینیه حضرت فاطمهالزهرا(س) در محله طنینانداز میشود...