همشهری محله | منطقه 18

موضوعات

منطقه ها

منطقه 18

فقط با هم مهربان باشیم
1396/03/07
اعضای خانواده لباس مشکی پوشیده‌اند و دورتادور اتاق خانه قدیمی پدری کیپ تا کیپ نشسته‌اند و به برنامه فردا فکر می‌کنند. یکی می‌گوید: فردا سی‌امین سالگرد شهادت برادرمان شهید «اسماعیل رستمی» و چهلمین روز درگذشت مادرمان «گل‌بگم میرزا‌پور» است...
از چشمانم رنجیده‌ام از همسایگانم نه
1396/02/24
هنوز هم خانواده‌هایی هستند که به سبک سال‌های گذشته زندگی می‌کنند و به هر مناسبتی دورهم جمع می‌شوند و محبت و مهربانی را‌‌‌ ترویج می‌کنند...
ریش سپید مشکل‌گشا
1396/02/03
هنوز هم پنجشنبه‌ها وقتی پدر و مادر شهدا تن‌های خسته‌شان را به صندلی‌های اتوبوس می‌سپارند تا به بهشت زهرا(س) و مزار فرزندانشان بروند برای‌بانی این حرکت زیبا که با گذشت 37 سال ازجنگ تحمیلی هنوز هم ادامه دارد صلوات می‌فرستند...

‹

›

ویترین

آسمانی ها

عکس پسرم را برگردانید

1396/04/04

از روزی که بار و ‌بندیل‌شان را بستند و از روستای قره‌چمن در بیرگاوای شهرستان میانه به همین خانه کنار مسجد ابوالفضل(ع) شهرک ولی‌عصر(عج) ساکن شدند بیش از 50 سال می‌گذرد. حالا دیگر نه تنها اهالی محله بلکه خشت‌خشت مسجد کوچک و قدیمی محله، «بایرامعلی اوزوم چلویی» و خانواده شهید «مالک اوزوم چلویی» را که در سال‌های اول انقلاب به شهادت رسید خوب می‌شناسند...

آسمانی ها

پیام 1252 شهید در آلبوم برادر جمال

1396/03/28

از روزهای خنک اردیبهشت سال 62 که نوجوان 15 ساله کنار اعلامیه شهدا می‌ایستاد و یواشکی یکی از آنها را از روی دیوار بر می‌داشت...

آسمانی ها

تنها آروزی بی بی‌طاهره

1396/03/21

«بی‌بی طاهره» دستش را می‌کشد روی ابروهای سفید شده‌اش و زل می‌زند به تصویر پسر زیبایی که 29 سال است روی سینه دیوار جا خوش کرده و معصومانه به پدر و مادر نگاه می‌کند...

آسمانی ها

بزرگمرد کوچک خرمشهر

1396/02/31

معمولاً مسئولیت فرزند اول خانواده بیشتر است و در دل و جان خانواده جایگاه ویژه‌ای دارد. این جمله را خانواده شهدایی که فرزند ارشد خود را در جنگ از دست داده‌اند بهتر درک می‌کنند و قبول دارند و مادر شهید «حسین هوشیار» یکی ازبسیار مادرانی است که اعتقاد دارد پسر ارشدش عصای دست خانواده بود که در عملیات آزاد‌سازی خرمشهر به شهادت رسید...

آسمانی ها

همینجا با یاد او می‌مانیم

1396/02/17

شاید بتوان ادعا کرد که بیشتر شهدای منطقه و حتی شهر و کشور ازنظر درآمدی از خانواده‌های متوسط و پایین بودند و پدر بیشتر آنها با کارگری چرخ خانواده را می‌چرخاندند...

آسمانی ها

همه فکر می‌کردند شهید شده‌ام

1395/10/12

«یک طایفه‌ایم، یک قبیله بزرگ، مگر می‌شود درمحله‌های جنوب شهر کسی را پیدا کرد که به نوعی با خانواده بزرگ شهدا و جانبازان و ایثارگران و آزادگان نسبتی نداشته باشد؟...

آسمانی ها

نوروز بود که رفت

1395/09/14

مادر به همان مهربانی مادران دیگر شهید دعوتمان به داخل خانه می‌کند و می‌نشیند روبه‌رویمان تا از فرزند شهیدش اسماعیل قندی بگوید...

آسمانی ها

پسرم عصای دستم بود

1395/09/07

مهربانند و صمیمی و وقتی متوجه می‌شوند که نشانی خانه را پیدا نمی‌کنیم مرتب تماس می‌گیرند و تا سر خیابان دنبالمان می‌آیند. پدر شهید که جلو در به انتظار ایستاده باشد شوقی همراه با خجالت دلمان را پر می‌کند و زمانی که پای صحبت‌های صمیمی‌شان می‌نشینیم دلمان نمی‌خواهد از این خانه قدیمی بیرون بیاییم...

آسمانی ها

رزمنده‌ها برای هم جان می‌دادند

1395/07/04

هنوز هم امید هست و به‌زعم اینکه افرادی فکر می‌کنند محبت‌ها کمرنگ شده، هنوز می‌توان رد پای مهربانی را در کوچه‌پسکوچه‌های محله ما دنبال کرد و رسید به خانه شهیدی در خیابان شهید «علیرضا‌به‌خیال» و کوچه‌ای که به نام شهیدشان «ناصر ملانوری» مزین شده و مادری را دید که روی تخت خوابیده و حمید فرزند ته تغاری خانواده و خانواده‌اش از او پرستاری می‌کنند...